Stadion Dodgersów

Co jakiś czas odbywał się trening otwarty Dodgersów, oczywiście zupełnie przypadkiem to był ten dzień. Cornelia nigdy nie rozumiała tego sportu dla tego postanowiła wykorzystać nadmiar wolnego czasu i przyszła tu z nadzieją, że wreszcie zrozumie, czemu tyle radości daje tym facetom rzucanie się na siebie i zabieranie sobie jakiejś piłki i to jeszcze nie okrągłej. W sumie to ja sama tego nie ogarniam xd

to sa bejsboliści chyba... ale nieważne. on gra w piłkę nożną. jak gomeziu! co nie ;d w dodatku w manchesterze city z tego co kojarzę po za tym w londynie był kibolkiem jak pete z hoolsów więc ten. on też jednak siedział na tym treningu w takim razie i przyglądał się jaki beznadziejny ten sport jest i w ogóle nie fascynujący w przeciwieństwie do nogi. siedział obok kornelki i siarczyście przekilinał z super brytyjskim akcentem którego amerykańce nie rozumieją.

Jak widać, cornelia była blondynką i mogła się czasem pomylić gdzie jest i co ogląda, ale tego sportu też nie rozumiała. Kiedyś jej brat próbował jej wytłumaczyć co to jest spalony ale po nieudanych próbach odpuścił. Tak więc Nela siedziała i oglądała jak sportowcy machają sobie pałkami w małą piłeczkę. Wszyscy dookoła niej ekscytowali się tym co dzieje sie na boisku, a ona siedziała jak sierotka. Wypaplała pod nosem coś w brytyjskim slangu i wyjęła telefon żeby pograć w pasjansa xd a co! ;p

a co! będzie miała rozkminy jakich pewnie victor nie słyszał w swoim życiu jeszcze. spojrzał w bok kiedy mruczała coś do siebie w języku tak dla jego uszu przyjemnym. no i z tym też akcentem. a że oboje są z londynu to musieli mieć podobny bo mimo że długi grał w manchesterze to londyńskiego akcentu nie był w stanie się pozbyć. pewnie nawet nie chciał. przyglądał się jej z uśmiechem i temu jak gra. - jak przesuniesz tą piątkę to będzie lepiej. - poradził jej uśmiechając się lekko i wpatrywał się w nia z uśmiechem.

Podniosła wzrok i jak by nie do końca przytomna spojrzała na niego. Zamrugała parę razy i wróciła do gry. Złożyła serię i spojrzała na wynik. Nowy rekord. Jest z niej koksu xd - Dzięki, gdyby nie ty to pewnie nie dokończyła bym tego rozdania - wywróciła oczy, ale tak przyjaźnie, wiesz jak. - Londyn? - zapytała z delikanym uśmiechem po tym jak zastanawiała się skąd głos chłopaka wydaje jej się znajomy, no tak akcent. Ludzie tutaj przeciągają głoski, a on mówił tak miękko i ojoj

ojojoj tak ślicznie po prostu mówią. roześmiał się kiedy udało się jej pobić rekord. - nie ma za co. - powiedział z rozbawieniem bo jeszcze nigdy nie widział by ktoś przychodził na stadion i zamiast oglądac treningu grał w pasjansa. - tak, londyn, manchester, anglia. - pokiwał głową i uśmiechnął się. - ty też. - to nie było pytanie a stwierdzenie bo powiedziała na tyle dużo żeby się zorientował, chociaż miała w akcencie coś niepasującego. pewnie ten paryż.

Taaak ona miała pare lat paryża w akcencie! A pasjansa ukałdała bo miał świetną fabułę, to chyba jasne. - Spostrzegawczy, zazwyczaj ludzie gubią się w moim akcencie przez francuski. Długo już tu jesteś, znaczy w Los Angeles? - zapytała z zaciekawieniem. W domu mówiła sama do siebie bo sprzątaczka mówiła po hiszpańsku a ojciec ciągle pracował, więc było dla niej miłym urozmaiceniem, że ktoś może jej odpowiedzieć

on znał tyle ludzi i tyle różnych akcentów że dla niego to raczej dość oczywiste wszystko było. nauczył się dobrze wsłuchiwać. pokręcił głowa. - niedawno przyjechałem. tydzień temu, może trochę dalej. - wzruszył ramionami. - przyjeżdżałem tu wcześniej na wakacje i jak miałem dosłownie chwilkę wolnego a teraz najwyraźniej zostanę tu na dłużej. miał jakieś szorty bo było tu goraco więc pewnie mogła zobaczyć opaskę uciskową na jego kolanie bo miał jakiś potworny uraz przez który na razie nie mógł grać i strasznie mu było z tym źle

Własnie na tej opasce Nela skupiła swoją uwagę. - Ja też ledwo co przyjechałam, jeszcze nie przyzwyczaiłam się do tego jak ludzie tu mówią więc miło Cię posłuchać - stwierdziła z uśmiechem - A ty grasz w ten wspaniały i interesujący sport? - udała szczere zainteresowanie tym pochłaniającym sportem o którym nie miała zielonego pojęcia.

pokręcił głową. - grałem w piłkę nożną. skoro jesteś z londynu to wiesz o co chodzi. - roześmiał się. - ale miałem powazny uraz więc musiałem przestać na jakiś czas. - wzruszył ramionami i uśmiechnął się. spojrzał na zegarek. - teraz lecę, ale... - dał jej karteczkę z numerem. - jakbyś chciała mnie jeszcze posłuchać to zadzwoń. - powiedział z uśmiechem i zniknął.