Walt Disney Concert Hall

dobra, nie wiedziałam, gdzie zacząć to niech będzie tutaj. oczywiście nie zabierał jej na żaden koncert, bo pewnie było mu szkoda kasy na jakąś tam crystal, więc po prostu spacer. nawet jej hot doga po drodze nie kupił, co za cham! w każdym bądź razie, wolnym krokiem sobie tędy szli i rozmawiali o jakiejś nitroglicerynie albo wulkanie w parku yellowstone.

Dobrze, że nie zaczęłaś w jakiejś restauracji bo wtedy Pablo do końca życia by się nie wypłacił! I wcale nie był chamem, ale przecież nie będzie jej na siłę wciskał hot doga, to zresztą takie mało romantyczne jak na randce! Choć Pablo i tak podchodził do tego z niewielkim romantyzmem! Kiedy już skończyli gadać o jakiś naukowych bzdurach ten zlustrował ją wzrokiem od góry do dołu i odparł. - Ślicznie dziś wyglądasz. - Na prawdę podobała mu się w tej czerwonej sukience! On też nawet dziś wyglądał jak człowiek i z szafy wygrzebał dość odświętne ciuchy.

pewnie chodził w nich na zebrania z rodzicami bogaczów. akurat mówiła o tym, kiedy ostatni raz był ten wybuch, ale on jej przerwał więc najpierw zmrużyła oczy, a później niewinnie się uśmiechnęła i automatycznie założyła kosmyk włosów za ucho. - dziękuję, pablo. - od wczoraj zastanawiała się, co na siebie włożyć, więc pożyczyła w końcu sukienkę od polly, która była jej trochę opięta na biuście, bo miała większe cycki od przyjaciółki. no i nie miała stanika, bo sukienka była z odkrytymi plecami, dlatego jak bardziej zawiało to mógł sobie popatrzeć na jej sterczące sutki.

No oczywiście, że wtedy chodził odświętnie ubrany, bo bogaci rodzice obserwowali wszystko. Od zachowania, po ciuchy jakie się nosiło, niestety. Wiem, wiem bezczelny z niego cham, ale nie chciał na randce rozmawiać o biologii, chemii, fizyce czy geografii. To znaczy nie tak wyobrażał sobie randkę z Crystal! - Więc na jakim etapie studiów jesteś? Miałaś już przyjemność kroić nieboszczyków? - Zapytał. On pewnie nie miał nawet takiej okazji bo go wywalili. I ech, to było podchwytliwe pytanie bo w ten sposób chciał obczaić ile miała lat. Przecież kobiet o wiek się nie pyta. I tak, tak gadał głupoty bo na pewno wciągnął sobie coś przed spotkaniem na odwagę!

krojenie jest na pierwszym roku... więc szybko musieli go wywalić xd zdziwiła się, ze od ładnego wyglądu przechodzi do sekcji zwłok, ale jak wcześniej mu mówiła myslała o patologii, więc pewnie temat ją kręcił. - w zasadzie to nie nieboszczyki, tylko materiał badawczy. - zaśmiała się, jakby to było takie byle co. - od razu na pierwszym roku dostaje się te preparaty, żeby na początku zweryfikować, kto jest w stanie to robić. - wzruszyła ramionami. - pierwsze zajęcia może i były trudne - powiedziała wyprzedzając jego jakieś pytanie o to - ale później po prostu przychodziliśmy, każdy dostawał swoją rękę, nogę, czy co tam innego i po prostu w tym grzebaliśmy. - zamachała przed sobą ręką, bo jakiś idiotyczny komar chciał ją użreć.

No bo go wywalili szybko za ćpanie... Więc potem wziął się za głupią biologię. ;c Może w przyszłości odkryje jakiś lek i jego nazwisko zostanie owiane sławą, kto wie! - Więc udało Ci się przetrwać zajęcia praktyczne, po których wiele studentów rezygnuje. - Pokiwał głową ze zdumieniem. - Wiesz co? Kiedy pierwszy raz Cię zobaczyłem nie pomyślałem nawet przez sekundę że jesteś dziewczyną, która lubi kroić ludzkie ciała. - Zaśmiał się. Pewnie wyglądała dla niego jak skrzypaczka, albo malarka. Tak, tak była zdecydowanie zbyt delikatna jak na studentkę medycyny!

pewnie gadał z nią tylko dlatego by mu odstąpiła swoje miejsce na uczelni. spuściła wzrok na swoje buty i uśmiechnęła się niesmiało. - a co wtedy w takim razie pomyślałeś, pablo? - chciała wiedzieć. bo w sumie ciekawilo ją to. a on pewnie wtedy pomyślał, co za kretynka na mnie wpada, kiedy ja chcę do mojej działki. ale ona w życiu by nie wpadła na to, ze on może być ćpunem! w końcu uczył niewinne dzieci w liceum takiego pięknego przedmiotu, jakim jest biologia. spojrzała na niego zafascynowana, przez co wpadła na jakiś kosz na śmieci, którego nie zauważyła na chodniku. i miała ochotę się rozbeczeć, ze robi z siebie taką kretynkę przed nim!

Wcale nie miał jej za kretynkę! Wyglądała tak niewinnie, że bałby się pomyśleć o niej coś złego, bo wtedy mogłaby się rozpaść na drobne kawałeczki czy coś! - Skojarzyłaś mi się raczej z artystką. Malarką, albo na przykład wiolonczelistką. - Pokiwał głową i uśmiechnął się w jej kierunku. A kiedy wpadła na kosz zaśmiał się cicho, jednak w żadnym wypadku nie próbował jej wyśmiać! - Dość często wpadasz na różnych ludzi i rzeczy, nic Ci nie jest? - Zapytał wyrozumiałym głosem.

o dziwo była całkiem silną kobietą! tylko jeszcze tej siły w sobie nie odnalazła. - wiolonczelistką? - zdziwiła się, ale nie zdołała wymyślić nic innego bo wtedy właśnie była na tym koszul. pewnie stłukła sobie krocze, więc cholernie ją bolało. otrzepała się z wszystkiego i zakryła twarz w dłoniach kręcąc głową. - nie! - jęknęła patrzac na niego jakoś przez palce. - nie wiem... nie, raczej jestem ostrożna. mam tak tylko w twoim towarzystwie - powiedziała nieco płaczliwie. w zasadzie miała ochotę po prostu odwrócić się i uciec, ale pablo był zbyt słodki, by mogła sobie go odpuścić. no i ich rozmowy o fizyce kwantowej były zbyt fascynujące. odetchnęła. - chyba wszystko ze mną w porządku - stwierdziła i miała ochotę wymasować sobie bolące miejsce ale tak na ulicy nie wypadało.

Miała prawie tak małe piersi jak Effie. Och, on mógł wymasować bardzo umiejętni to krocze Crystal, jednak centrum nie było odpowiednim miejscem do uczynienia tego! Zaśmiał się słysząc jej wytłumaczenie. - Więc powinienem trzymać się z dala od Ciebie. Następnym razem możesz złamać rękę, nogę, czy coś. - Powiedział całkiem poważnym głosem. Tak na prawdę jednak się zgrywał. Nie wierzył w fatum i takie inne problemy! W momencie zatrzymał się, złapał ją za ramiona i dokładnie obejrzał ze wszystkich stron. - Tak, zdecydowanie wszystko z tobą dobrze. Nie krwawisz i nic. - Pokiwał głową, a potem uśmiechnął się.

chyba nie widziałaś cycków effie ;x w zasadzie to ostatnio nawet po nich jechałam xdxdxd gdzieś w postach ralpha. chciała już zaprzeczać i wycofywać te okropne słowa, ale chyba naprawdę się nabijał, co wcale jej nie pomagało. zerknęła ukradkiem na jego dłonie i zagryzła wargę. był taki seksowny z bliska... zresztą z daleka niego. zaraz jednak się ogarnęła. - a co z krwotokami wewnętrznymi? są bardziej niebezpieczne. - zauważyła i zaraz uśmiechnęła się mdło. - rety, jaka ze mnie idiotka. przepraszam cię, pablo. - powiedziała naprawdę poważnie, bo pewnie wolałby ten wieczór spożytkować jakoś inaczej. na sprawdzaniu klasówek albo wyjściu na piwo... albo ćpaniu sobie w samotności jak to robił zazwyczaj.

Zaraz sobie znajdę te posty i zminusikuję!
Oczywiście, że się nabijał. Ale nie z niej, tylko w tego jakie gafy popełniała, co samo w sobie było doprawdy słodkie! Odwrócił się momentalnie i zerknął na kosz, na który wpadła Crystal. - Cóż może i nie jestem specjalistą, ale wydaje mi się że po zderzeniu z takiej wielkości przedmiotem przy takiej prędkości jest niemożliwym żeby dostać krwotoku wewnętrznego. - Powiedział i uśmiechnął się w jej kierunku. - Crystal, nie masz mnie za co przepraszać, na prawdę. Bardzo miło spędza mi się z tobą czas. - Pokiwał głową. - Po za tym pomyśl... Za każdym razem gdy popełnisz jakąś wpadkę, ja mogę Cię uratować z tej opresji. - Odparł pół żartem, pół serio po czym uśmiechnął się i ukazał swoje piękne, równe i białe zęby!

tylko spróbuj!
w te białe zęby trudno mi wierzyć, bo jak ćpa to pewnie też pali tytoń i pije mnóstwo kawy i wina i w ogóle... a nie wiem, czy na pastę do zębów wybielających go w takim razie stać. no, nieważne. roześmiała się już teraz. - jesteś zbyt inteligentny, pablo. - stwierdziła poważnie i spojrzała jeszcze na swoje kolanka, czy czasami nie są zdarte i nie wygląda jak gówniara, raczej córka pabla niż jego randka. ale jednak wszystko było w porządku. - ale mnie nie ratujesz. musisz popracować nad refleksem. - powiedziała rozbawiona by ominąć już ten kosz i iść dalej, bo miała z tym miejscem od dzisiaj naprawdę kiepskie wspomnienia. a! i miałam pisać, ze ona zazdrościła mu tych zębów... w sensie ich równości, bo te jej pozostawiały wiele do życzenia. górne jedynki były nieco wysunięte do przodu.

Too late! <3
Sorki, ale to forum i tu wszystko się może zdarzyć, a więc Pablo mimo tego, ze stosował używki miał idealne i proste zęby, nie to co Crystal! Ale cóż nie można mieć wszystkiego..... Zerknął na nią z niedowierzaniem. - Hej, ale na razie nie jestem w opresji więc po co mam wykazywać się refleksem? - Jeśli tak bardzo chciała to mógł złapać dwoma palcami jakąś muchę, która koło nich latała czy coś, ale wydawało mu się to zbędne. Umiejętności łowieckie przydałyby mu się jakieś dwa tysiące lat temu jak nie więcej! ;o

- ale byłam przed chwilą wpadając na ten kosz - wycelowała w jego stronę palcem i zaraz się roześmiała. - jak bardzo się ze mnie teraz śmiejesz, pablo? wiesz... wolałabym jednak wiedzieć. - powiedziała zawstydzona, bo miała nawet różowe policzki z tego wszystkiego. w takich chwilach żałowała, że jednak nie nosi grubej warstwy podkładu na twarzy, która by to ukryła. popatrzyła znowu na niego i nie mogła uwierzyć w równość jego zarostu. naprawdę nigdy wcześniej nie widziała czegoś podobnego. i nie miała pojęcia, czy to kwestia dbania o to, czy raczej natury. uśmiechnęła się do niego w końcu i przysunęła się bliżej, by prawie stykać się z nim ramieniem, na co w sumie miała ochotę. a już zwłaszcza na jakieś chodzenie za rączki i tak dalej. momentami była taką romantyczką, że sama siebie zadziwiała!

- Ale dopiero po tym wydarzeniu obiecałem Ci, że będę ratował Cię z opresji. - Zastrzegł i momentalnie oblizał wargi. Jezuuu, znowu był pewnie na głodzie i teraz jego głowę zaprzątały narkotyki. Jakby ktoś rozsypał kokę po chodniku to byłby w stanie rzucić się na kolana i ją wciągnąć był w takiej desperacji! Po chwili jednak potrząsnął delikatnie głową, jednocześnie nie burząc swoich idealnie ułożonych włosów i wrócił wzrokiem do Crystal. - Chociaż mam nadzieję, że nie wpadniesz specjalnie w tarapaty, tylko po to żebym Cię uratował. - Zaśmiał się, a potem utkwił wzrok w jej twarzy. - Przestań, wcale się z Ciebie nie śmieję, po prostu to co robisz jest bardzo urocze. - Wyjaśnił i wzruszył ramionami.

powinien na pierwszej randce mowić, hej jestem pablo i ćpam od x lat, więc nigdy nie będziesz na pierwszym miejscu. bo to z pewnością by pomogło bardzo crystal. tak sobie wyobrażała nie wiadomo co! zaśmiała się. - ja mam nadzieję, ze nigdy nie będziesz mnie jednak musiał wyciągać z żadnych tarapatów. - chociaż to, by czuć go obok siebie trochę bardziej było tak kuszące, ze mogłaby się rzucić nawet na jakiś słup byle on ją przed nim uchronił. - wcale nie... - pokręciła głową. - ale powiedzmy, że ci wierzę. - przystanęła na jakimś rogu ulicy i rozejrzała się na wszystkie strony. - nigdy tu nie byłam. wiesz, gdzie jesteśmy? - zmrużyła oczy, bo tu już nie było zadnych lamp i zaczęła się obawiać o własne życie!

Gdyby tak powiedział to nie byłoby żadnej dramy, a przecież wiem, ze bez dram nie mogę żyć!?
Rozejrzał się w koło kiedy doszli do nieznanego mu miejsca. Odchrząknął i chwilę się zastanowił. Potem jednak to zbagatelizował i odparł w jej kierunku. - Chyba nie boisz się, że jakiś transwestyta będzie chciał Cię napaść co? - Uniósł ku górze prawą brew i znów się rozejrzał. - Tam jest jakaś ławka, pójdziemy usiąść? - Zapytał po chwili, nie czekał jednak na odpowiedź, bo w momencie chwycił jej rękę i powędrowali w kierunku ławki. Stare kości Pabla ciężko zniosły ten długi spacer!

no właśnie ;c a crystal miałaby złamane serduszko, bo już zdążyła bardzo polubić pabla. chociaż zamiast jakiś randek urządzałaby pielgrzymki do niego nakłaniając do zerwania z nałogiem. zamrugała oczami. - nie bałam się dopóki o tym nie wspomniałeś.... - powiedziała gryząc wargę i miała już zawrócić w kierunku swojego miejsca pobytu, ale ten ją ciągnął na ławkę. w pewnie własnie jak na złość ciemnym miejscu. w dodatku uliczka wyglądała jakoś szemranie i dawno nie widziała, by jakiś samochód tędy jechał. pewnie pablo tu kupował herę i kokę! usiadła więc bokiem rozkładając jakoś sukienkę na udach, by zaraz przenieść wzrok z kolan na buzię pabla. zerknęła w jego oczy, których jednak nie widziała zbyt dokładnie ze względu na tą ciemność.

Pielgrzymki jeszcze będzie robić, kiedy dowie się o jego cudownym uzależnieniu. - Crystal, daj spokój. Nikt tutaj się nie kręci. Nigdy w życiu w LA nie spotkałem nikogo podejrzanego, ani nikt mnie nie napadł, a jestem tutaj znacznie dłużej niż ty. - Pokiwał głową. Może nikt go nie napadł, dlatego że sam znał to szemrane towarzystwo........ Gapił się na nią cały czas, choć w tych ciemnościach pewnie tego nie widziała. I na bank siedzieli pod latarnią, która była wyłączona, ale ni stąd ni zowąd się włączyła, co nie wzruszyło Pabla, ale na pewno przyprawiło Crystal o gęsią skórkę. - Boisz się? - Był gotów osłonić ją własnym ciałem i zaprowadzić do jakiegoś bezpiecznego miejsca!!!

- mieszkałam w historical core i wiem, co to znaczy przestępczość w los angeles, mój drogi - ledwo powiedziała a ta cholerna lampa się zaświeciła, przez co podskoczyła prawie na tej ławce! może nie tyle z powodu tego oświetlenia, bo to akurat było miłe zaskoczenie, a raczej dlatego, bo patrzył na nią jakimś wygłodniałym wzrokiem. skąd miała wiedzieć, ze nie ma ochoty na nią tylko raczej na prochy? biedna crystal. ale zaraz poukładała sobie w głowie, ze to tylko pablo, który jest sympatycznym chłopakiem, w dodatku nauczycielem biologii. - nie... skąd. - z tego zdenerwowania zaczęła drapać się po kolanie, próbując w ten sposób coś wymyślić i zapomnieć o ciemnej uliczce.

- Moja droga Crystal... - Odparł z tajemniczym uśmieszkiem. - Mieszkam w Historic Core i nigdy nic mi się tam nie stało. - Odparł z rozbawieniem. Chyba po narkotykach stawał się nieco nieustraszony. Bo cóż, każdy chyba powinien się bać ciemnych, pustych uliczek w LA. Och, Crystal doprawdy musiała być naiwna skoro w każdym odnajdywała przynajmniej cząstkę dobra. Niestety Pablo nie był do końca tym typem faceta, za którego uważała go dziewczyna. - Na pewno? Wyglądasz na zdenerwowaną. - Obserwował ją uważnie.

- może mieszkasz w bardziej cywilizowanej części - zagryzła wargę, bo ona miała idiotów za sąsiadów, którzy wybijali szyby i kłócili się całymi dniami rzucając w siebie talerzami, czego nie mogła znieść. dalej na niego nie patrzyła i westchnęła. - wybacz, zapomniałam, że uczysz biologii i znasz te wszystkie symptomy - uśmiechnęła się delikatnie i objęła ramionami. - do odważnych świat należy, prawda? - dlatego wyprostowała się, założyła nogę na nogę i udawała xenę wojowniczkę nie bojącą się żadnego zła!

- Więc musiałaś mieć pecha mieszkając tam. - Powiedział to dość od niechcenia i wzruszył ramionami po czym się rozejrzał, tak na wszelki wypadek oczywiście! Znów się roześmiał słysząc jej słowa. Dawno się tyle nie śmiał, Crystal musiała na niego jakoś specyficznie działać! - Wcale nie musisz udawać odważnej. - Objął ją na chwilę dość nieśmiało i pogłaskał po plecach. Po chwili jednak znów wrócił do starej pozycji. - Może pójdziemy coś zjeść, co? Nie będziemy przecież tutaj tak bezsensownie siedzieć. - Na szczęście miał odłożone zaskórniaki na czarą godzinę i mógł ją zabrać na jakiś przyzwoity posiłek.