Cafe Chloe

- to dwa razy to samo! - uśmiechnęła się wesoła patrząc na chłopaka już normalnie, bo w końcu odłożyła menu zamawiając to co w końcu chciała. - u mnie? w sumie nic ciekawego, w piątek idę na koncert |zespół dereka, znaczy nazwa| bardzo fajnie grają, dostałam zaproszenie od gitarzysty! - powiedziała podekscytowana, w końcu był muzykiem i miał śliczne oczy!

- o fajnie! czyli to randka! - wyszczerzył się głupkowato. - jeju, dawno nie byłem na żadnym koncercie, weź mnie ze sobą jako przyzwoitke..... - wymruczał udawanym już smutnym głosem! nie miał zamiaru już sie dzisiaj smucić, wyczerpał swój limit dzienny albo nawet miesięczny!

- nie randka! - zaprzeczyła, bo przeciez to było takie spotkanie, zresztą nie wiedziała że on ma dziewczynę, a poza tym kompletnie go nie znała. i zrobił jeszcze przed nim idiotkę. - chcesz iść? - spytała powaznie - mogę mu dać jeszcze znać, bo crystal i betty idą ze mną - uśmiechnęła się, bo mogła zabrać znajomych.

- nono, zobaczymy po piątku - zaśmiał się wrednie i przynieśli im czekolady, na którą darren od razu się rzucił, bo potrzebował osłodzić sobie to życie, chociaż sam fakt, że miał przed sobą słodką polly już mu je wystarczająco osładzał. - crystal i betty? - pewnie je znał, skoro też były biedne, a biedacy w tym mieście z tego forum pewnie trzymali się razem xd - w sumie to czemu nie, skoro mówisz, że fajnie grają.. - uśmiechnął się i siorbnął czekolady.

pewnie nieco się zaczerwieniła jak dalej drązył temat tej randki! bo w końcu spodobał je jsię, ale ona nie obiecywała sobie nic, tylko darren z crystal coś w tym widzieli jako jedyni! - tak, obie dziewczyny idą z nami! - powiedziała ucieszona, w sumie nawet sama chyba by się nie odważyła pójść, bo nigdy nie wiaodmo. - no chodź, chodź zaraz napiszę do dereka czy jeszcze jedną osobę mogę wziąć. - powiedziała napiła się szybko czekolady po czym napisała sms do dereka.

uśmiechnął się tylko szerzej i już nic nie mówił na temat tego ich spotkania. - no okej! mam nadzieję, że to będzie fajny koncert, a nie jakiś jazzowy np - na którym by się za bardzo nie wyskakał, a miał taką potrzebę z racji, że dawno nie był na meczu i nie skakał.

- nie, nie. to nie będzie jazz. możesz sobie sprawdzić na youtube. |nazwa zespołu| ostatnio cystal powiedziała, że puszczali ich w radiu - uśmiechnęła się, bo byli jak widać dość popularni, wiec to kolejny plus! - to jest rock tak w ogóle - dodała.

- ok! - niestety nie miał żadnego smartfona tylko jakąś starą nokie, pewnie 3310 i nie mógł zobaczyć już teraz, ale w domu na pewno sobie obczai ten zespół na swoim starym wysłużonym laptopie, którego dostał pewnie od wujka. - ooo, czyli są dosyć znani, fajnie. no to szykuje się niezły koncert - uśmiechnął się, słysząc, że to rock, a nie ten jazz.

- no też tak sądze, mamy przepustkę za kulisy więc będziemy mogli poznać zespól, będzie bardzo pro już to czuję - była wręcz rozporpoznieiona i co jakiś czas odpisywała chłopakowi, jednoczeście oczywiście nie zaniedbując swojego przyjaciela. - a w ogóle co u ciebie? - spytała, bo z całego zamieszania z derekiem i koncertem zapomniała o to darrena spytać.

rozporpoznieiona xd - oooo, to jeszcze lepiej - ucieszył się, oblizując usta po czekoladzie, bo jak dla niego to było za mało, ale nie miał wiecej kasy, tzn. szkoda mu było i musiał mieć na bilety i takie tam.. dobrze, że koncert był za darmo! - u mnie w porządku, odpoczywam po i przed pracą. właśnie będę musiał sobie załatwić jakieś zastępstwo na wieczór w piątek - przypomniało mu sie w porę i zaraz pewnie napisał do szefa, że go nie będzie.

sorka rozpromieniona, wkurza mnie safari poprawia mi wszystko i potem nie widzę błędów xd
dokładnie koncert darmowy był bardzo dobrym pomysłem, w końcu polly budżet był bardz ocienki również. dopiła także swoją czekoladę. - a no właśnie, zapomniałam że masz wieczorną zmianę, ale to się opłaca naprawdę, tak sadzę, zresztą derek jest bardzo miłym chłopakiem, an nie jakimś bufonem - dodała, bo widziałą w nim same plusy!

też tego nie lubię w safari.. - no jestem pewny, że nie jest bufonem, bo na takiego chyba byś nie spojrzała nawet! - stwierdził jak jakiś naukowiec. - no pewnie, że się opłaca, zwłaszcza,że sto lat nie byłem na żadnym koncercie - pewnie był na jakiejś lejdi gadze parę lat temu, po tym jak uzbierał kasę oczywiście.

- wiesz, moga być jakieś pozory zawsze, ale wydaje mi się, że on nie udaje - stwierdziła, chociaż przecież polly była taka naiwna! więc mogła się mylić teraz. - no widzisz! tym bardziej, że nie byłeś, dawno razem gdzieś nie bylismy paczką wiec będzie fajnie - uśmiechnęła się, bo była zadowlona że pójdzie tam ze swoimi przyjaciółmi.

- nie no, jestem pewny, że on nie udaje i będziemy się wspaniale bawić! - uśmiechnął siędo niej, co robił zresztą cały czas, bo uśmiech go nie opuszczał, skoro nie gadali o studiach! i dopiero teraz zauważył, że polly sierotka umazała się czekoladą. - polly, ty brudasie - roześmiał się, gapiąc na jej umazaną twarz w okolicy ust. pewnie widział już wcześniej i się z niej podśmiewywał!

- poznasz go sam go ocenisz - oznajmiła wesoło, bo w końcu chciała żeby oni go pzonali, tym bardziej że jak koncert im sięspodoba to może będą chodzić na kolejne i to za free! dobra to było podejście nieco materialne, a ona taka nie jest. - ojej! - zobaczyła pewnie w lusterku, jak ją powiadomił o tym. wzięła chusteczkę i zaraz się wytarła - i jak jest dobrze? - dopytała dla pewności czy jeszcze gdzies nie jest brduna.

pogadali jeszcze jakiś czas, a potem musiał spadać do pracy:c

Jolene tym razem już umówiła się z Eddiem na wyznaczoną godzinę i miejsce. Obyło się bez ponownego poszukiwania siebie przez całe LA, co i tak dziewczyna zawsze będzie miło wspominać. Przyszła pierwsza, nie lubiła się spóźniać na spotkania, toteż zawsze przychodziła sporo przed czasem. Przeglądała z zainteresowaniem menu, a młody kelner jej, co nawiasem mówiąc wyglądało dość komicznie. W końcu zdecydowała się na jakieś latte z odtłuszczonym mlekiem. Podnosząc wzrok zauważyła, że chłopak najwyraźniej nie usłyszał jej zamówienia, bo zupełnie zmieszany poprosił, aby powtórzyła. Blondynka była bliska wybuchnięcia śmiechem, jednak grzecznie się powstrzymała, a czekając już na swoją kawę chwyciła serwetkę i zaczęła ją składać tworząc z niej w końcu łabędzia origami.

Eddie oczywiście w ciągu dnia miał mnóstwo zajęć. Sesja, jakieś spotkanie wstępne z magazynem, spotkanie z modelką, odbiór nowego sprzętu, wszystko w jeden dzień! I od rana latał wszędzie jak kot z pęcherzem. Po sesji zdążył wpaść do mieszkania, wziąć prysznic, przebrać się i wybiegł z niego, żeby zdążyć na spotkanie z Jolene. Do kawiarni wszedł oczywiście z włosami w nieładzie, w okularach przeciwsłonecznych na nosie i z jedną dłonią w kieszeni. Którą oczywiście wyjął stamtąd, kiedy zobaczył Jolene. I jakiegoś kelnerzynę, pożerającego ją wzrokiem. Nie spojrzał nawet na niego, gdy podszedł do stolika.
- Hej Jolie, przepraszam za spóźnienie - mruknął siadając obok i całując ją w policzek na powitanie. Chociaż w sumie wszedł idealnie o czasie! Ale zegarek mu źle chodził, więc myślał, że jest spóźniony.

Jolene miała to szczęście, że akurat dziś miała wolne. Miała mnóstwo czasu na spokojne przygotowanie się i myślenie o różnych pierdołach. Na przykład o tym, że chętnie sprawiłaby sobie jakiegoś zwierzaczka, przy czym będzie musiała to jeszcze obgadać z bratem, niestety. Rozważała kilka opcji i wszystkie jej się wydawały wręcz idealne. Siedząc samotnie w kawiarni znów wróciła do tego tematu składając kolejne origami, tym razem jakiś kwiat. Dzwoneczek zawieszony u góry drzwi oznajmił, że ktoś wszedł do kawiarni, więc Jolie podniosła wzrok z zaciekawieniem, a widząc, że to Ed uśmiechnęła się promiennie. Odwzajemniła delikatny pocałunek w policzek i rozradowała się jeszcze bardziej. Niewiele jej było potrzeba do szczęścia.
- Właściwie to się nie spóźniłeś, ale nie szkodzi. - stwierdziła ponownie podnosząc wzrok na kelnera, który przyniósł jej kawę. Podziękowała i objęła kubek dłońmi.
- Jak dzień? - zapytała przyglądając się jego chaosowi na głowie.

- Nie spóźniłem się? A to nowość - powiedział z rozbawieniem i usiadł wygodniej, przy okazji zamawiając u kelnera dużą, czarną kawę. Spojrzał na jej wytwory z papieru i uniósł do góry małego łabędzia.
- Zawsze zastanawiałem się jak to się robi. Ale ja i moje palce chyba sobie z czymś takim nie poradzimy - stwierdził marszcząc zabawnie brwi.
- A dzień - wescthnął - Strasznie zabiegany. Jak twój?

- Miło mi, że jestem świadkiem tej innowacji. - stwierdziła podnosząc w końcu kawę do ust i upijając jej niewielki łyk. Spojrzała na niego, gdy przyglądał się łabędziowi.
- To wbrew pozorom całkiem łatwe i przydatne, kiedy się czeka, a jak ładnie wygląda na półce! - stwierdziła z niewielkim rozbawieniem.
- W takim razie prawdopodobnie zasłużyłeś na chwilę relaksu a nie kolejne ciąganie Cię po mieście. - stwierdziła nieco skruszona faktem, że nie dała mu należycie odpocząć po ciężkim dniu.
- Mój.. Zupełnie odwrotny do Twojego. Głównie się nudziłam i przechadzałam po domu tam i z powrotem. - wzruszyła delikatnie ramionami. Usiadła bokiem, a przodem do bruneta i uniosła dłonie, by móc dotknąć włosów Eda.
- Jak długo pracujesz nad tak fantazyjną fryzurą? - zapytała z szerokim uśmiechem na ustach.

- Może w końcu coś się zmieni i zacznę być wszędzie na czas - zaśmiał się, drapiąc się po karku. Dostał swoją kawę, więc wsypał do niej dwie łyżeczki cukru i zaczął mieszać powoli, żeby nie stukać o ściankę szklanki.
- Nie wygląda mi na łatwe, ale skoro tak mówisz - powiedział z jednokącikowym uśmiechem. Odłożył w końcu łyżeczkę i upił łyka gorącej kawy. Był przyzwyczajony do picia kawy w pośpiechu, więc nawet się nie poparzył.
- Oj daj spokój. Kawa z tobą, to właśnie chwila relaksu - odparł z szarmanckim uśmiechem. Zawsze musiał bajerować dziewczyny tym uśmiechem!
- To przynajmniej odpoczęłaś. Niedługo znów zaczną się pokazy i będziesz latać po całym świecie - stwierdził, unosząc jedną brew. A potem się zaśmiał.
- Och, wiesz, godzina dziennie wystarcza - powiedział z rozbawieniem.

- Wolałabym zostać tym cudownym wyjątkiem od reguły ale życzę Ci tego. - stwierdziła z uśmiechem upijając ponownie łyk kawy, której koniec końców nie posłodziła, przecież nie mogła sobie na to pozwolić.
- Uwierz mi, że wiem co mówię. To tylko kwestia wprawy. - powiedziała odsuwając od siebie serwetki, żeby nie chwycić kolejnej, bo mogłoby to źle wyglądać w towarzystwie, gdyby zajęła się origami. Na jego słowa o kawie z nią jako o relaksie uśmiechnęła się radośnie, a jego uśmiech niechybnie przyprawiłby ją o ogromne rumieńce, gdyby tylko takowe miewała.
- Racja. Osiadła chwila wytchnienia w LA, to jednak coś wspaniałego. - stwierdziła z westchnieniem wpatrując się w swoją kawę.
- Myślałam, że cztery to minimum, ale to pewnie kwestia wprawy. - powiedziała patrząc jak zauroczona na jego fryzurę, którą w końcu zostawiła w spokoju.

Uśmiechnął się lekko, odkładając kubek z kawą na stolik i splatając palce na karku.
- Więc postaram się, żebyś jednak była tym cudownym wyjątkiem od reguły - powiedział, patrząc jej prosto w te jasne oczęta. Była taka piękna, że nie potrafił właściwie oderwać od niej wzroku. Intrygowała go! Zostawił już w spokoju kwestię origami, teraz tylko bawił się małym łabędziem, gdy już miał dłonie z powrotem na stole, razem z łokciami.
- No właśnie. Ja odkąd tu mieszkam nie miałem chwili wytchnienia - zaśmiał się. Przeczesał włosy palcami, raczej nie zmieniając stanu, w jakim się znajdowały.
- Cztery były na początku, faktycznie. Teraz już jedna, w porywach półtorej - powiedział z rozbawieniem.

- Dziękuję - szepnęła z uroczym uśmiechem rozciągniętym na jej delikatnych ustach. Spojrzała na niego, gdy tak patrzył w jej oczy i zupełnie zatonęła w jego błękitnych tęczówkach. Jej dolna warga lekko drgnęła, a powietrze zdecydowanie przybrało na gęstości. Był zdecydowanie zbyt przystojny, żeby mogła tak po prostu przesiadywać z nim w kawiarni jak gdyby nigdy nic. Zbyt silnie na nią działał i nie sposób było tego ukryć.
- Powinieneś sobie zrobić wakacje. Też o tym myślałam, chciałabym pojechać do Wiednia, albo wrócić na jakiś czas do Paryża. - powiedziała przyglądając się jakiemuś zdjęciu wieży Eiffla, które wisiało na ścianie lokalu, po czym z nów wróciła wzrokiem do bruneta kręcąc głową z rozbawieniem.
- Wiesz? Mimo tego całego biegania z aparatem.. Zazdroszczę Ci. - powiedziała mimochodem. Niewielu osobom mówiła, że okropnie chciałaby zająć się fotografią i rzucić modeling. Chwilę później dostała smsa, kolejnego i jeszcze jednego. Na dwa ostatnie Jolie wyraźnie reagowała irytacją i niedowierzaniem. W końcu odpisała nerwowo na wiadomość i niemalże rzuciła telefon na stół zamykając oczy.
- Przepraszam, to tylko mój nadopiekuńczy brat. - powiedziała wzdychając ciężko.