Cafe Chloe

- bo w domu nie mam jebanej kawy! bo ten chuj ma w dupie moje potrzeby. - jęknął jakby był co najmniej gejem i mówił o swoim facecie który po raz któryś go olewa, ale mówił tylko o bracie który też go olewał a on czasem potrzebował z nim porozmawiac powazniei pożalić się że jego życie nie ma sensu i skończy sam i będzie zmuszony chodzić na dziwki żeby w ogóle ktoś go chciał.

Cóż za rozpacz. Ja mam takie myśli przed okresem... Btw. Nela dopiła swoją kawę, i nie myśląc długo zaproponowała - w takim razie możemy jechać do mnie, ogarniesz sie, prześpisz i poprawi Ci się humor a twój kac minie szybciej jak siebie doprowadzisz do stanu używalności. Potem wrócisz do robienia tego co miałeś robić. Co ty na to? - zapytała kokieteryjnie

coś o tym wiem xd spojrzał na nią pół przytomnym wzrokiem i uniósł kącik ust. - widzisz mnie drugi raz i naprawdę chcesz zaoferować mi pomoc? a jeśli jestem niebezpiecznym zboczeńcem i tylko na to liczyłem a kiedy znajdziemy się u ciebie to cię zgwałcę i zabiję? - zapytał i potarł skroń bo głowa wcale nie przestała go boleć na razie.

Cornelia zaśmiała sie jak by usłyszała groźbę od ojca, że nie dostanie prezentu od świętego mikołaja jak będzie niegrzeczna. - Mam twoje zdjęcie na aparacie, może je znajdą i trafisz na pare lat za kratki, po za tym jak masz zamiar mnie zgwałcić i zabić to przynajmniej umrę spełniona fizycznie, a do tego uczynię przed śmiercią z 2 dobre uczynki. Kończąc swój wywód sięgnęła do torebki i wyjęła kluczyki do samochodu.

roześmiał się cicho na jej słowa i oblizał wargi. - stanowczo nie pozwole ci umrzeć bez fizycznego spełnienia. - powiedział z cwanym typowym dla siebie uśmieszkiem na ustach. - to co, bierzesz mnie do siebie? - zapytał wstając.

Ona też wstała, zabrała ciasteczko cynamonowe które jej zostało. Wydawało jej sie że brian ożył na jej propozycję wiec postanowiła nie zwlekać i wyszła przed nim z kawiarni i wsiadła do czarnego samochodu. Pewnie jej ojca, ale znalazła kluczyki wiec postanowiła nie tłuc sie taksówkami tylko wykorzystać trochę to maleństwo.

- tylko mnie zabij w tym potworze.- bo znał się na samochodach a ten wyglądał groźnie. wsiadł do niego i pojechali do niej nawet zacznę.

siedziała w samotności przy jednym ze stoliczków, od czasu do czasu popijając mrożoną kawę z bitą śmietaną, bo była tą szczęściarą, u której wszystkie kalorie idą w cyce. tak więc nie przejmując się utyciem przerzucała kolejne strony katalogu z fryzurami, bo miała jutro wizytę u fryzjera i szukała inspiracji.

Jean-Ralphio wracał właśnie od lekarza, bo bał się, że oślepnie, bo bolało go oko, a że w swoim nie takim długim życiu już trzy razy przeszedł zapalenie błony naczyniowej oka prawego i wciąż nie do końca wiedział, czy to w ogóle jest niebezpieczne (ale wolał dmuchać na zimne), więc latał do poradni okulistycznej z każdym duperelem. Żeby podnieść sobie jakoś morale wstąpił tutaj na kawę, albo wręcz gorącą czekoladę z całą kupą bitej śmietany, może jeszcze jakąs muffinkę z owocami sezonowymi... Kiedy rozglądał się za wolnym stolikiem zauwazył Grace, więc uznal, że może się do niej dosiąść. - Cześć- uśmiechnął się do niej szeroko, podchodząc do stolika, przy którym siedziała dziewczyna, przy czym zmierzwił swoje włosy. - Można? Czy czekasz na kogoś?

biedny jean ralphio! grace nie wiedziała o tym, że ten w wieku dwudziestu czterech lat już się tak sypie i że już bliżej niż dalej i niedługo padnie na cyce i spocznie na wieki. no, ewentualnie zaćpa się na śmierć. nieważne. uśmiechnęła się szeroko na jego widok. - witaj! nie... nie czekam na nikogo. - pokręciła przecząco glową. - ale muszę lecieć. - posmutniała, wstała i spieprzyła bo ja wychodzę. ; o papa.

;/ pewnie dojadł po niej bitą śmietanę więc sam juz nic nie musiał kupować.