nigel

- och, nie - mruknęła szybko, rumieniąc się - to znaczy to nie tak, że mi się nie podobało albo, że było niewygodne - podrapała się pod uchem, bo trochę się zestresowała i sorki, że tak długo, ale gadałam przez telefon. no i na pewno fakt, że stał w samych bokserkach wcale jej nie ułatwiało się skupić na tym po co tu przyszła... - w zasadzie to zostawiłam u ciebie bransoletkę... nie znalazłeś jej gdzieś przypadkiem? - zapytała, bo może zostawiła ją tam gdzieś gdzie byli wcześniej, ale miała jednak nadzieję, że zapodziała się gdzieś u nigela.

Uśmiechnął się na jej zakłopotanie, zamykając drzwi, kiedy dziewczyna już weszła, i zaprosił ją do salonu. - Szczerze mówiąc to nic nie znalazłem, ale pewnie to dlatego, że nie szukałem. Możemy jej zaraz poszukać, pewnie zostawiłaś ją w łazience albo na kanapie - stwierdził, rozglądając się chwilę dookoła, by potem spuścić wzrok na kota, który juz obcierał się o lydki Beth, bo ewidentnie się za nią stęsknił. Pewnie w nocy położył się jej na głowie i było mu super wygodnie! - Chcesz coś do picia?

a beth całą noc bała się czy jej nie osika czy coś w tym stylu..... - dzięki, mam nadzieję, że jest u ciebie...bo jest dla mnie bardzo ważna i jeżeli zostawiłam ją gdzieś na mieście to koniec świata - westchnęła ze smutkiem, w międzyczasie zdejmując buty, równocześnie starając się dopieścić kota, który zachowywał się tak jakby rzeczywiście nigel w ogóle się z nim nie bawił. - no cześć, kochany - wyszczerzyła się do kota i sobie z nim pogadała chwilę. - chętnie. tylko raczej coś bezalkoholowego - po wczorajszym wieczorze pewnie miała małego kaca... - pójdę sprawdzić do tej łazienki - powiedziała, zawieszając chwilę wzrok na jego klacie, ale jak tylko się na tym przyłapała szybko ruszyła do tej łazienki.

- Też mam taką nadzieję. Jeśli jej nie znajdziemy to damy jakieś ogłoszenie, może ktoś ją znajdzie.. Ale bądźmy dobrej myśli! - Uśmiechnął się do niej pokrzepiająco. - Zaraz dam ci jakiegoś soku.. Ja też dzisiaj już nie jestem w stanie pić żadnego alkoholu - zmarszczył nos i skierowal się do kuchni, gdzie najpierw dosypał kotu jedzenia, bo Beth mogłaby go okrzyczeć za to, że biedny kotek miał w połowie pustą miskę z jedzeniem, a potem nalał i sobie i Beth soku do szklanek, które zostawił w salonie, a sam poszedł do łazienki, gdzie stanął w drzwiach. - I co, masz coś?

- mam nadzieję, że jest u ciebie, bo pewnie ten kto by ją znalazł raczej by jej nie oddał - nie wierzyła jakoś w dobrych ludzi na tym świecie, a skoro to była jakaś droga bransoletka to na pewno ktoś by ja sobie przywłaszczył. akurat kiedy wszedł nachylała się gdzieś w okolicach zlewu, wypinając tyłek w kierunku drzwi. szybko odwróciła się wyprostowała, kiedy tylko usłyszała jego głos. - nie ma - powiedziała ze zmartwioną miną i chciała wyjść jak najszybciej szukać do salonu, ale stał jej na drodze.

- Tak uważasz? Może są jeszcze dobrzy, uczciwi ludzie na tym świecie - zauważył i westchnął, by potem machnąć na to ręką, bo uznał, że pewnie i tak znajdą gdzieś u niego tą bransoletkę. Może zapomniała ściągnąć ją wczoraj na noc i zaplątała się gdzies w pościeli.. Rzecz jasna zawiesił wzrok na jej zgrabnym tyłku, gdy się tak pochylała i nie mógł powstrzymać szerokiego uśmiechu. Było sie do czego uśmiechać. - Kurczę.. Może jest w salonie - stwierdził i zaraz sam zaczął się rozglądać po łazience, chociaż był marnym poszukiwaczem, zwłaszcza biżuterii.

- muszę ją znaleźć, bo inaczej chyba się zamorduję - jęknęła, nie zważając na jego uśmieszek, który musiała jeszcze przyuważyć kiedy się odwracała. zdenerwowana poszła do salonu i pewnie zaczęła sprawdzać każdy zakamarek, pod dywany itd. ale nigdzie nie mogła znaleźć. i nawet nie miała pojęcia gdzie mogła być, zaglądała nawet pod kanapę, a i tam jej nie było, więc wpadła na ten sam pomysł co nigel - może jest u ciebie w sypialni - zaproponowała, chociaż jak myślała o jego łóżku to czuła się trochę nieswojo. bo przecież nie właziła do łóżka facetom, nawet jeśli chodziło tylko o grzeczne spanie, wczoraj miała tylko chwilę słabości, spowodowaną alkoholem, no i sam nigel też miał w tym swój udział, bo gdyby to był jakiś brzydal raczej by u niego nie została.

- Nawet tak nie mów - przestraszył się, bo zabrzmiała bardzo poważnie, a naprawdę była jedna z normalniejszych osób w jego otoczeniu. Zmierzwił swoje wlosy, napił się soku, biorąc szklankę ze stolika, a potem skinął głową. - Może być w sypialni, zaraz ją przeszukamy - obiecał jej i zaraz skierował się właśnie tam, by zabrać się za macanie dywanu pod łózkiem i ogólną obczajkę, chociaż w sumie nawet nie wiedział, jak wyglądała ta bransoletka, bo wczoraj nie przyglądał się za bardzo nadgarstkom Beth.

- moja babcia nie byłaby ze mnie dumna - dodała jeszcze bliska płaczu i wparadowała od razu na łóżko szukając w pościeli swojej zguby. - jak dziś pamiętam jak mi ją dawała i mówiła, żebym strzegła jak oka w głowie - naszło ją na jakieś uzewnętrznianie się - a ja musiałam się spić jak głupia świnia i ją zgubić..... - chociaż wiadomo, że wyolbrzymiała, bo aż tak bardzo pijana nie była, żeby chodzić zygzaczkiem. miała już łzy w oczach i pewnie pięć razy wywróciła jego kołdrę, nie zauważając bransoletki, która gdzieś tam sie zaplątała.

Nigel zaczął mieć wyrzuty sumienia przez to jej gadanie, bo to jakby nie było przez niego, przynajmniej po części, piła wczoraj tyle, w związku z czym oderwał się od swojego fascynującego grzebania pod łózkiem, by usiąśc na nim, przyglądając się, jak Beth grzebie w jego kołdrze. - Nie przejmuj się, Beth, to tylko bransoletka - zapewnił ją, wyciągając łapkę, by pogłaskać ją po ramionku, ale gdy miał zamiar to zrobić zauważył jakąś błyskotkę zaplątaną w kołdrze, w związku z tym jego dłoń zawędrowała własnie tam i zaraz trzymał bransoletkę dziewczyny. - Patrz co mam! - Zawołał radośnie, licząc na jakąś nagrodę za swoje znalezisko.

już chciała mu opowiadać całą historię brasoletki, jak to dziadek dał ją babci na wojnie, a potem po nim ślad zaginął, ale wtedy zobaczyła swoje zaginione świecidełko w dłoni nigela. od razu oczy jej się zaświeciły ze szczęścia - ojej, nigel! - złapała się za policzki - jesteś najwspanialszym facetem pod słońcem, naprawdę! - i w sumie mówiąc to nie myślała tylko o znalezieniu bransoletki, czego on niestety nie mógl wiedzieć, a ona nie miała odwagi mu tego powiedzieć. - dziękuję! - przytuliła się do niego szybko, by się nie wycofać z tego pomysłu i chwilę tak zastygla w uścisku.

Roześmiał się na jej słowa, bo poczuł się w końcu doceniony! Z Derekiem, który wciąż mu mówił, że jest ciotą, dupkiem albo idiotą nigdy nie czuł się jak prawdziwy facet. Za to Beth była taka delikatna i urocza, że czuł potrzebę, by się nią opiekować. Jego kot radził sobie sam, więc się nie liczył. Kiedy ta się do niego przytuliła, objął ją i pogłaskał po plecach, przytulając policzek do jej włosów. - To nic wielkiego... Cieszę się, że się znalazła, skoro faktycznie była dla ciebie taka ważna, Beth - wymruczał, zaciągając sie jej przyjemnym zapachem i zakręciło mu się aż w glowie na wspomnienie o tym, jak to wczoraj ja pocałował.

przeszedł ją miły dreszczyk, czując jego dłoń na plecach, poza tym teraz przypomniało mi się, że on był w samych bokserkach... beth pewnie też się zaraz to przypomniało i zaraz się odkleiła od jego gołej klaty, chociaż tak ładnie pachniał, że najchętniej by się nie odrywała od niego. ale bała się, że zaraz znów zacznie ją całować, a ona nie była pewna czy jest na to gotowa tak na trzeźwo... - oczywiście, że to dużo dla mnie znaczy! będę twoją dłużniczką! - powiedziała po czym wygramoliła się z tej pozawijanej pościeli. - będę tylko musiała iść z nią do jubilera, bo zapięcie się zepsuło - pewnie to ten kot, było mu niewygodnie to pociągnął za bransoletkę, tym samym ją uszkadzając.... - ale to nic, najważniejsze, że się znalazła albo raczej, że ty ją znalazłeś - uśmiechnęła się cała szczęśliwa z faktu odnalezienia bransoletki.

Zrobiło mu się przykro, gdy Beth się od niego odkleiła, bo najchętniej przytulałby do siebie jej drobne ciałko przez resztę nocy, ale ta najwidoczniej faktycznie była wyjątkowo niedotykalska. Poprawił swoje włosy i westchnął. - To naprawdę nic wielkiego. Ale będzie mi bardzo przyjemnie jak dasz mi się zaprosić na drinka albo kolację w najbliższym czasie - uśmiechnął się do niej jednokącikowo a potem zwlekł się z łózka, poprawiając swoje bokserki, by nie świecić przed nią swoim chudym tyłkiem, przynajmniej nie za bardzo.

- z wielką przyjemnością, nigel - uśmiechnęła się do niego i do siebie też, bo tak jakby trochę jej marzenia się właśnie spełniały. - ale teraz będę już szła, bo nie chcę ci drugi raz zabierać miejsca w łóżku, no i chyba te poszukiwania trochę mnie zmęczyły. mam nadzieję, że nie narobiłam ci tym kłopotu - ziewnęła, czując, że robi się senna, więc dała mu swój numer jeśli go jeszcze nie mial i wsiadła w jakąś taksówkę pewnie, a ja spadam, dobranoc!

A on pewnie poszedl spac tez, dobranoc!

po drodze zahaczyli o jakiś monopolowy i kupili jakieś tanie, ale dobre piwo i teraz już wchodzili do niego do mieszkania. oczywiście na samym wejściu bethany przywitał kochany kotek nigela - cześć, mały, dawno się nie widzieliśmy - przywitała się z nim, kucając do niego i głaszcząc za wszystkie czasy. nie mogła się od niego uwolnić, bo musiał być strasznie niedopieszczony przez nigela, ale jakoś udało jej się odłożyć torebkę, bo w sumie żadnej kurteczki na sobie raczej nie miała, bo musiało być tam gorąco, skoro to la..

- Nie wiem, jak mogłaś tak zaniedbać mojego kota, że tyle czasu się nie widzieliście - zacmokał z niezadowoleniem, zsunął trampki ze swoich stóp i skierował się do salonu, by odstawić tam torbę z piwem, bo pewnie kupili z milion puszek/butelek, a potem poszedł do kuchni, by pogrzebać tam w szafkach. - Zjesz coś? - Spytał, wychylając się do niej, bo pewnie i Beth przetransportowała swój tyłek do salonu, bo kazał się jej rozgościć i tak dalej!

przeniosła się na kanapę, oczywiście razem z kotem, który nie dawał za wygraną. - no właśnie... - zaczęła udawanym smutnym tonem - sama nie wiem, jak mogłam - roześmiała się na końcu - przepraszam i obiecuję poprawę! - powiedziała, odwracając uśmiechniętą twarz, bo miała dziś jakiś dziwnie dobry humor, w kierunku kuchni i nigela. - jeżeli masz coś dobrego, to może zjem - powiedziała, pomiędzy rozmową z kotem, bo pewnie mruczała coś w ich jezyku, musiała korzystać, póki nigel jeszcze szperał w kuchni, bo potem to raczej głupio rozmawiać z kotem, zamiast z nigelem!

Nigel mógłby się do niej zniechęcić, gdyby rozmawiała przy nim z kotem, pewnie wziąłby za wariatkę. Przeczesał palcami swoje seksi włoski i wyciągnął z szafki paczkę jakichś herbatników z czekoladą, które otworzył i usiadł z nimi na kanapie obok Beth, wkładając sobie do gęby od razu dwa. - Mam go okrzyczeć, że cię tak męczy? - Spytał, kiwając na kotka głową, który obcierał się główką o ramię Bethany, kiedy ta zwolniła nieco z mizianiem go.

-ooo, akurat na coś takiego miałam ochotę - powstrzymała się przed oblizaniem ust, bo już sto lat nie jadła czekolady, a taką miała ochotę. - daj spokój - roześmiała się, może zaraz się odczepi, jak tylko zobaczy, że bardziej jestem zainteresowana rozmową z tobą niż głaskaniem go po łebku - uśmiechnęła się, już nie mówiąc, że ogólnie była bardziej zainteresowana samym nigelem, nie tylko rozmową z nim, ale przecież tego by nie powiedziała. - chyba, że nalejemy mu do miseczki piwa, to może by się odczepił albo jeszcze bardziej domagał się czułości - roześmiała się, zartując oczywiście, bo przeciez nie zrobiłaby kotu czegoś takiego!

- Nie jestem pewien, czy koty lubią jakiekolwiek napoje z procentami, więc chyba lepiej nie próbować... Ale cieszę się, że jednak jestem chociaż trochę ciekawszy niż mój kot! To bardzo wiele dla mnie znaczy - zapewnił ja, szczerząc się, a potem sięgnął po piwo, które sobie otworzył i wziął sporego łyka, bo nabrał ogromnej ochoty na to piwo po drodze tutaj. O ochocie na Beth nie wspominając, ale ona chodziła mu po głowie już od dłuższego czasu. Oparł lapę na oparciu kanapy za głową Beth i oblizał swoje usta.

- hm, no to nie wiem, ale nie krzycz na niego, okej? - poprosiła xd a potem przełożyła kotka na kolana nigela i wzięła sobie ciastko, które zaraz wsadziła do buzi, by otworzyć sobie piwo i się go napić, po czym oblizała usta. była jakaś dziwna, skoro smakowało jej jakieś tanie piwo...którego w sumie nie piła za często, chociaż ostatnio i tak częściej, pewnie z racji wakacji. - no widzisz - roześmiała się i w sumie nie wiedziała co powiedzieć, bo przecież był o wiele wiele ciekawszy niż ten jego kot, a nie tylko trochę, ale nie wiedziała jak mu to powiedzieć. - jestem ciekawa ile uda mi się dziś tego wypić - obejrzała sobie puszkę czy tam butelke, jakby była co najmniej jakimś eksponatem.

- Chcesz zrobić konkurs? Kto wypije więcej ten wygrywa - zaproponował, zastanawiając się dłuższą chwilę nad nagrodą, ale do głowy przychodziły mu tylko całuski od Beth albo jej cycki i obie opcje wydały mu się tak kuszące, że az nierealne, więc pokręcił głową. - Zresztą i tak bym wygrał, więc lepiej się o nic nie zakładać - stwierdził z nieco rozdmuchaną pewnością siebie, rozsiadając się wygodniej na kanapie i łapiąc dwa kolejne ciastka, miziając przy tym kota puszką z piwem, bo to pewnie jednak były puszki....

- no właśnie, bez przesady, chyba na początku poniosła cię trochę wyobraźnia, żebym miała wypić więcej od ciebie - pokręciła głową z udawaną obrazą. - ale możemy obstawić kto ile wypije i wtedy wymyślić oczywiście jakieś nagrody - przyjrzała mu się chwilę, marząc o takim pocałunku jak kiedyś tam, zresztą o jakimkolwiek! i trochę jej ulżyło, że kot się od niej odczepił.