Westfield Century City Shopping Center

Supcio, łaziła tutaj i szukała szykownych, czerwonych szpilek bo wybierała się na jakąś wystawę do muzeum. Musiała więc wyglądać zniewalająco bo chciała tam poderwać dojrzałego artystę. Wychodziła jednak rozzłoszczona z każdego sklepu z butami, ponieważ nie mogła znaleźć takich szpilek jakie sobie wymarzyła. Rozzłoszczona poszła więc do strefy dla palących, pewnie gdzieś na zewnątrz. Wyjęła jednego papierosa z paczki i odpaliła pośpiesznie!

benjamin nienawidził zakupów! więc kiedy matka poprosiła go o sobotnie towarzyszenie w tych katorgach miał najpierw ochotę odmówić, ale przecież nie umiał jej odmawiać, bo była chyba jedyną kobietą, którą tak naprawdę kochał. wyszedł na papierosa, kiedy matka spotkała jedną z koleżanek i jednak odprawiła synka by to z tamtą połazić trochę albo pójść na lunch. - cześć, włoszko - szkoda, że nie była mokrą włoszką, bo z chęcią popatrzyłby na jej cycki przez mokrą koszulkę, a stanął za nią i szepnął do uszka. kociak.

Była tak zaaferowana myśleniem o nowych butach, że nie usłyszała jego kroków więc równie dobrze mógłby zabrać jej torebkę i z nią uciec. Zadrżała czując jego ciepły oddech na swojej szyi. Jednakże od razu poznała jego głos, w sumie nie tak dawno się widzieli! - Witaj. - Odparła i odwróciła się w jego stronę. Z uśmiechem zlustrowała go wzrokiem i kolejny raz zaciągnęła się slimem. - Centrum handlowe jest ostatnim miejscem, w którym myślałam że Cię spotkam. - Niestety... Nie wyglądał na fana zakupów. Choć mimo to całkiem nieźle się prezentował!

sam wtedy też sobie podpalił papierosa, bo wcześniej pewnie nawet nie miał okazji by to zrobić, skoro praktycznie przed chwilą wyszedł z któregoś ze sklepów. - więc przykro mi, że jednak spotkałaś - powiedział z lekkim uśmiechem, udając że zrozumiał to jakoś pokrętnie, że ona łazi po centrach by go mijać i nie spotykać. - moja mama mnie wyciągnęła, ale jakaś jej koleżanka mnie uratowała. - powiedział zgodnie z prawdą, bo wcale nie wstydził się tego, ze pomaga mamie w zakupach. chociaż pewnie trochę był maminsynkiem i robił wszystko co chciała i mu kazała.

Uniosła brew ku górze, a potem uśmiechnęła się tajemniczo. Ciekawe co miała w głowie, w tym właśnie momencie? xd - Właściwie to chodziło mi o to, że po prostu nie wyglądasz na faceta, który lubi zakupy. A to, że Cię spotkałam... Cóż, kolejny pretekst żeby porozmawiać o literaturze. - Chociaż o tej wcale nie chciała rozmawiać. Po chwili wzruszyła ramionami, a potem zaśmiała się. - Wyjaśnij mi dlaczego wy faceci tak nie lubicie chodzić na zakupy z kobietami, hm? - Zapytała tak a propo tego, że był z mamą na zakupach i sposobem uciekł od niej!

on nie wiedział ale w sumie średnio go to interesowało, więc nawet nad tym nie rozmyślał. - albo o innej sztuce. - bo nie był ograniczony tylko do książek przecież! - wyjaśnić ci to? po prostu my, faceci, wiemy po co tu przychodzimy. spodnie, buty, krawat... nieważne - machnął ręką, bo nie będzie teraz wymieniał wszystkich części garderoby łącznie z majtkami i skarpetkami. - nie ineteresuje nas to, jak to będzie wyglądało. ma tylko na nas pasować. bierzemy z wieszaka, przymierzamy i wychodzimy. raczej szukamy tego w jednym sklepie, najlepiej ulubionym. ale wy? przychodzicie na zakupy kompletnie nieprzygotowane, szukając wszystkiego i niczego, obchodząc najpierw wszystkie sklepy a później znowu to samo, bo przecież wszystkiego nie obejrzałyście... - westchnął. - to nas męczy. - i zadzwoniła do niego matka, że jednak znowu go potrzebuje, dlatego uśmiechnął się przepraszająco i zwiał, bo ja też idę.

Odprowadziła go wzrokiem, a kiedy zniknął skończyła palić papierosa i poszła dalej szukać butów. Po kilkugodzinnych poszukiwaniach udało jej się kupić wymarzoną parę!

okej więc brian był tutaj na zakupach jakiś pewnie musiał kupić jakiś prezent albo kilka rzeczy dla siebie bo lubił wydawać kasę na siebie, bo lubił wyglądać zjawiskowo. więc rozglądał się po sklepowych witrynach żeby dostrzec co jest w środku, bo może by go coś zainteresowało.

betty też się włóczyła po tym centrum, bo musiała załatwić jakieś sprawy przed weekendową imprezą, bo była tą asystentką organizatora, to może musiała zamówić jakieś prezenty dla gości czy coś tam. ("coś tam", czyli piękną mam wenę). ta cała akcja z brianem była już strasznie dawno i zdążyła już wyrzucić ją z pamięci, a przynajmniej tak jej się wydawało. sądziła, że już nigdy go nie spotka. ale niestety, akurat wychodziła z jakiegoś sklepu, kiedy dostrzegła, że w witrynie stoi jej niedoszły gwałciciel, więc na jego widok od razu schowała się za jakimiś wieszakami i zerkała dyskretnie, czy już sobie poszedł czy jeszcze nie, bo nie zamierzała na niego wpadać.

coś tam jeszcze nie jest wyznacznikiem weny w sumie. xd w każdym bądź razie chłopak ją przyuważył bo miał sokoli wzrok. poszedł więc w jej strone z jakimiś dwoma koszulami. - która będzie lepsza? - zapytał jak gdyby nigdy nic i przyłożył obie koszule do swojej super seksownej klaty żeby się zaprezentować jakby mógł wyglądać w nich. nie sądził że ona się jeszcze go boi bo przeciez odwiózł ją bezpiecznie do domu i w końcu jej nie skrzywidził chociaż miał na to ogromną ochote.

no dobra, masz rację, ja zawsze piszę takie rzeczy jak "coś tam", najwyraźniej nigdy nie mam wystarczajacej weny. xd ale teraz to jaaaaaaa, nie pamietam, kiedy ostatni raz grałam.
przykucnęła za tymi wieszakami i wychylała się dyskretnie, więc rzeczywiście wyglądała, jakby się przed kimś ukrywała albo co gorsza kogoś śledziła, ale najwyraźniej on sobie nic z tego nie zrobił, a kiedy do niej podszedł, to prawie ze się przewróciła, jeszcze ciągnąc ten wieszak z ciuchami za sobą, bo się go trzymała. na szczęście utrzymała się na nogach, ale patrzyła na chłopaka wyraźnie spłoszona.
- spytaj kogoś innego, ja tu nie pracuję. - mruknęła ledwo słyszalnie, uciekając wzrokiem gdzieś w bok i przygotowując się do wycofania ze sklepu. oczywiście, że się go bała! groził jej wtedy i był bardzo niebezpieczny. nadal zamykała się na milion zamków w nocy, bo przecież on wiedział, gdzie ona mieszka i mógł chcieć przyjść zabić ją we śnie CZY COŚ TAM.

ja myślę że on prędzej chciałby to czy coś tam, bo nie był psychopatycznym mordercą, ale może kiedyś mu się to zmieni i chętnie ją zabije. na razie w każdym bądź razie wcale nie chciał jej krzywdzić. ale nie było mu głupio z powodu tego co się stało na tej imprezie. on twierdził że ona go cały czas prowokowała a potem go odepchnęła a przecież tak się nie robi. przynajmniej według briana. powinna być chętne skoro go kokietowała bo według niego własnie tak to wszystko wyglądało. ale on nie jest zdrowy na umyśle zapewne więc to nic dziwnego.
- ale pytam ciebie. - powiedział obojętnie i zaśmiał się krótko i pewnie dla betty złowieszczo a przeciez to był miły śmiech. - chyba się mnie nie boisz mała co? - zapytał unosząc brew i zaśmiał się ponownie bo uważał to za super zabawne że ktoś się go boi.

jeżeli on tak myśli, to naprawdę nie jest zdrowy na umyśle.... ona jest za to przekonana, że naprawdę próbował ją zgwałcić, a do tego jej groził, nie rozumiała tylko tej części z odwiezieniem do domu, ale chyba nawet nie chciała wiedziec. no i oczywiście, że myślała, że to złowieszczy śmiech, bo sądziła, że specjalnie ją teraz prowokuje, a pewnie tak naprawdę w ogóle jej nie pamietał nawet. to tylko ona odtworzyła tę noc w myślach miliony razy, biedaczka.
- ale ja ci nie powiem, wybierz którą chcesz. - wzruszyła ramionami, nawet nie patrząc na te koszule, tylko przeglądając ciuchy na wieszaku, chociaż nie przyszła tu na zakupy, ale musiała na czymś zawiesić wzrok. kiedy o to spytał, automatycznie podniosła wzrok na niego. - a powinnam? - spytała z pewnym zawahaniem. mógł jej zaraz znowu zacząć grozić!

nie jest zdrowy. ale to dlatego że ja nie moge spać od jakiegoś tygodnia przynajmniej więc i ja nie mam poukładane w głowie. a jak mi się coś śni to tylko jakieś masakry w których chca mnie zamordować więc ten... w każdym bądź razie podszedł do niej bliżej i uśmiechnął sie.
- no nie wiem, betty. to ja ciebie o to pytam... tak się zastanawiam... czy rzcezywiście jesteś taka niewinna jak ludzie o tobie mówią.. - powiedział z zamyśleniem. tak naprawdę to pewnie ją śledził i specjalnie tutaj przyszedł żeby z nią pogadać. no i wiedział co ludzie mówią bo zrobił wywiad środowiskowy i miał już kilka opinii od różnych ludzi o tej małej dziewczynce, któa według każdego była bardziej święta od samego jezusa.

ojaaa. mi się wczoraj śniło, że mi mama umarła.;o
- zostaw mnie w spokoju. - wycedziła przez zęby, przenosząc wzrok z powrotem na bok, bo przestraszyła się tego, co powiedział, bo nie dość, że wychodziło na to, że dowiadywał się czegoś o niej, to jeszcze wiedział, jak ona ma na imię, bo ona chyba jego imienia nie znała, bo gdyby znała, to już dawno wniosłaby pozew o niezbliżanie się do niej..... no a poza tym jak mówił o tej niewinności, to już w ogóle ją przestraszył, okrutny był dla niej! rozejrzała się szybko po sklepie, żeby sprawdzić, czy jest tu dużo ludzi, bo w tłocznym miejscu nic jej nie zrobi, a przynajmniej ona będzie mogła zawołać pomoc.

mi się ostatnio śniło że mój dziadek umarł w pracy. obudziłam się płacząc normalnie. koszmar nad koszmary.
uśmiechnął się do niej przeslicznie bo on tylko tak potrafił. chociaz ja nie lubię tego jak nessman się uśmiecha chodzi mówi i tak dalej. w ogóle go raczej nie lubię ale nieważne.
- dlaczego miałbym zostawić w spokoju taką śliczną dziewczynę co? - zapytał i przysunął się do niej o kolejny kroczek. - nie masz się czego obawiać betty. nie jestem psychopata. może czasem ponosza mnie emocje, ale nie jestem psycholem... - stwierdził poważnie i zmarszczył nos.

no właśnie ja też cała zapłakana się obudziłam, raany. a co do dziadka, to tez jakiś czas temu mi się śnił dziadek, który umarł kilka miesięcy temu...
po co masz postać z kolesiem, którego nie lubisz? xd ja nie umiem grać nawet postaciami z twarzami, które mi się znudzą czy które nie mają fajnych zdjęć.... dlatego na przykład musiałam teraz hybholta zmienić, bo nie mogłam mu zrobić żadnych avatarów, które by mi się podobały...
- dzięki za te zapewnienia, ale chyba już zdążyłam wyrobić sobie własną opinię na ten temat. - odparła, nadal na niego nie patrząc, więc żadne jego ładne uśmiechy nie mogły na nią podziałać, słodkie słówka też nie, bo chociaż była zawsze słodka i kochana, to wobec niego trzymała dystans.

ja nawet nie chcę myślec o śmierciach bo mnie to przeraża.
patka chciała nessmana bo ten co ona ma na benjamina ma z nim fotki a to bracia i tak dalej..
- nawet nie mów że dalej mnie nie lubisz. betty.... - mruknął cicho i pogładził dłonią jej ramię. - nie bądź taka oschła wobec mnie. chce się z tobą przyjaźnić. - zapewnił ją ale w duchu sam się z tego śmiał bo wcale nie chciał się z nia przyjaźnić tylko ją przelecieć co raczej dla każdego było oczywiste ale ufał że skoro ona jest taka niewinna i naiwna to się nie zorientuje.

mnie też, więc może skończmy temat. xd nessman jest taki w sumie... na niektórych zdjęciach ładny, a na innych nie. xd
- przykro mi, ale nie mam powodów, żeby cię lubić. - strzepnęła jego dłoń ze swojego ramienia, bo naturalnie nie życzyła sobie, żeby ją dotykał! - ja wcale nie chcę się zaprzyjaźniać z tobą. - dodała. okej, była dobroduszna i naiwna, ale nie na tyle, żeby dać mu się omotać, w żadnym wypadku. nie ufała mu, to oczywiste.

mi się strasznie nie podoba nessman xd nie wiem czemu. niby jest słodziak ma loczki ale jego twarz mnie nie przekonuje. może dlatego że wolę na przykład typ sorensena ;3
oblizał usta i cicho westchnął.
- oj betty betty. co moge zrobić żebyś zapomniała o tamtej fatalnej nocy i żebyśmy zaczęli wszystko od początku... - zamruczał i pomasował się po skroni dwoma paluszkami. pokręcił głowa i westchnął znów.
- nie jestem taki okropny jak myślisz. to był zwykły wypadek... naprawdę chcę się zmienić i chce żebyśmy się zaprzyjaźnili.

oprócz loczków trzeba mieć jeszcze twarz, marlon, forsberg, wiadomo. ;333 (+ wiadomo, jaki ja typ lubię xd) i ja w ogóle nie kojarzę żadnych zdjęć nessmana z cunhą, ale spoko. xd
- nic nie możesz zrobić! - potrząsnęła głową. - groziłeś mi i napastowałeś mnie, a teraz mi mówisz, że chcesz się zmienić i że wcale nie jesteś taki okropny, ja widziałam co innego. poza tym skąd ty w ogóle znasz moje imię? daj mi spokój. - wyrzuciła z siebie. ona nadal uważała, że on próbował ją zgwałcić i właściwie dziwne, że jeszcze nie uciekła, tylko dalej tam z nim stała.

ona coś tam wynalazła xd cunhy z resztą tez nie lubię xd forsberg i marlon są pro... ale wolę sorensena xd
zrobił super smutną miną i przyglądał się jej.
- znam ją z plakietki z imprezy, betty. naprawdę nie jestem takim skurwielem jak myślisz. za dużo wypiłem a tym mnie po porstu zirytowałas. jak mam cię za to przeprosić. wycieczka do europy, zegarek z diamentami... powiedz co mam zrobić a to zrobię. - mruknął cicho. stwierdził że może trochę wydac kasy jeśli będzie mógł ją zaliczyć z czasem.

cunhę akurat lubię... sorensena nie bardzo, ale cicho. xd i ja tu widzę, że cunha ma z lachowskim dużo zdjęć. xd
- zrobisz cokolwiek? okej, po prostu zostaw mnie teraz w spokoju i nigdy więcej się do mnie nie odzywaj i to będą twoje przeprosiny. - odparła z zaskakującą pewnością siebie. może wyobrażała sobie w głowie kilka razy, jak to będzie wyglądać, kiedy wpadnie kiedyś na niego i będzie musiała się z nim skonfrontować, wiec teraz doskonale wiedziała, że musi zachować spokój i mu nie ulegać.

no cóż. mi to w sumie obojętne kto z kim ma zdjęcia mówiąc szczerze xd
- cokolwiek oprócz tego betty. chyba nie wierzysz że tak po prostu odpuszczę sobie tak śliczną i mądrą osobę jak ty. - powiedział poważnie i zmierzył ja wzrokiem. - jestes wyjątkowa. naprawdę... masz w sobie coś czego nie ma żadna inna dziewczyna i nie mam pojęcia co to jest ale przyciąga mnie do ciebie jak magnes. ba... o wiele bardziej niż magnes betty. proszę cię, chociaż postarajmy się o tym zapomniec. wezmę cię na kolację, co ty o tym sądzisz? w weekend może?