Lexie & Charlie

A Charliego nie było! Od bladego świtu! No, ale teraz już w końcu wrócił! Cały szczęśliwy i radosny i sobie gwizdał nawet, ale pewnie Chopina czy coś równie poważnego, ale jakos tak wesoło xD

A Lexie była nieco poirytowana! Bo straszliwie była zmęczona. Kiedy rozpakowywała zakupy, Laure zaczęła płakać. Jęknęła tylko i pobiegła w stronę jej pokoju, mijając po drodze Charliego.
- Możesz wypakować zakupy? - poprosiła go tylko i już po chwili trzymała w ramionach Laure i próbowała ją znó uśpić

-cześć? - powiedział tylko i poszedł już bez słowa do kuchni i rozpakował te zakupy. Potem wyszedł do salonu i spojrzał na dziecko na rękach Lexie.
-cześć malutka, jak taam? - zapytał i pocałował w główkę.

- Strasznie jest dziś marudna, nie chce spać - mruknęła i odgarnęła z twarzy przydługą grzywkę. Miała już oczy podkrążone ze zmęczenia.
- Weźmiesz ją na chwilę? - zapytała patrząc na niego.

-wezme, oczywiście -wziął małą na ręce i przytulił do swojej klatki piersiowej. -no maleństwo, dlaczego męczysz mamusię, coo? - mówił do córeczki spacerując z nią po salonie.

Lexie opadła na kanapę i ukryła twarz w dłoniach. Laure od razu zaczęła się uspokajać, a ona zacisnęła mocno zęby, żeby się nie rozpłakać z bezsilności.
- Połóż ją spać, ja zrobię kolację - powiedziała zmęczonym głosem i poszła do kuchni.

Charlie cicho śpiewał małej aż ta usnęła w łóżeczku. Wtedy wrócił do kuchni i spojrzał na Lexie. Westchnął widząc Jej twarz, zmęczenie. -zostaw, ja dokończę -powiedział podchodząc do blatu.

Lexie akurat kroiła pomidora. Kiedy usłyszała głos Charliego, przecięła sobie palec nożem. Syknęła cicho i odłożyła nóż, żeby mógł dokończyć. Sama poszła owinąć sobie palec plastrem. Wróciła i od razu przytuliła się do jego pleców, zamykając oczy i zaciągając się jego zapachem.

-oj Lexie.. -gdy poszła zakleić sobie palec dokończył krojenie, aż się przytuliła. Więc odwrócił się i przytulił do siebie. Pocałował w czubek główki. -Lexie malutka.. -gładził jej ramiona i plecy. -usiadź w salonie, skończe, zrobie ci herbaty, zjesz coś.

Laure spała, a Czarlie właśnie wyszedł spod prysznica po poobiednim seksie z Lexie aha. Wszedł sobie do salonika i położył na kanapie w samym ręczniku!

Pewnie razem brali ten prysznic! Ale Lexie wyszła z łazienki wcześniej i założyła jakąś koszulkę Charliego. Lubiła chodzic po domu tylko w jego koszulkach! Kiedy weszła do salonu, uśmiechnęła się pod nosem i aż zamruczała! A potem podeszła i położyła się na nim, tak wiesz, z dłońmi pod brodą. I uśmiechnęła się.

Charlie leżał z dłońmi za głową i patrzył w sufit, cały radosny! Pewnie by teraz palił, no ale odkąd Lexie zaszła w ciążę, to nie robi tego! Więc tylko był taki cały z siebie dumny i szczęśliwy, ze wszystko wróciło do normy, bo było cudownie! - o cześć, stęskniłaś się? - zaśmiał się i spojrzał na Nią z uśmiechem i musnął jej usta, w krótkim pocałunku.

- Straaasznie się stęskniłam - zamruczała, a potem uśmiechnęła się radośnie. Odwzajemniła oczywiście pocałunek, a potem podciągnęła się wyżej i pocałowała go jeszcze raz, troszkę dłużej.
- Uwielbiam te nasze popołudnia - powiedziała kładąc głowę na jego ramieniu i tak się z niego zsuwając w bok, żeby leżeć obok, a nie na nim. Palcami jednej dłoni kreśliła jakieś wzory na torsie Charliego. Pewnie ostatnio, kiedy Laure spała, a oni byli oboje w domu, to sobie robili takie wspólne popołudnia!

Tym razem to on odwzajemnił pocałunek i przytulił Ją do siebie mocno, mocno, gdy już leżała obok. To znaczy obejmował Ją ramieniem i pocałował we włoski. -jej. jak ja Cie kocham. Tak ogromnie! - uśmiechnął się cały szczęśliwy.

Lexie słysząc jego słowa, zaśmiała się tak radośnie. Oczy jej się świeciły! Takie miała iskierki w nich. Wtuliła twarz w szyję Charliego.
- Ja ciebie też. Kocham, kocham, kocham - mówiła w jego szyję, po czym spojrzała na niego i uśmiechnęła się czule.

Bawił się jej włosami z zamknięty oczkami. I było mu tak mega dobrze w tej chwili. Jak zawsze z nią zresztą. Taki był zakochany, proszę pani! jak ja, ale ciii. Pocałował jej rączkę, nadgarstek właściwie.

A ona leżała, cały czas się uśmiechając i mając nadzieję, że nie zrobią jej się zmarszczki. Jak mi. Przejechała nosem po jego policzku i musnęła wargami ucho Charliego. A potem tak się w niego wtuliła, jakby byli tylko oni i nic więcej.
- Kocham Cię Charles - szepnęła.

Gładził Jej ramię paluszkami i muskał od czasu do czasu. Ale szczęście nie może trwać wiecznie. Laurka się obudziła i postękiwała w pokoiku.

Lexie westchnęła ciężko, kiedy usłyszała stękającą Laure. Cmoknęła Charliego w skroń.
- Możesz tak leżeć, jak wrócę - mruknęła mu do uszka i przygryzła jego płatek. Przeturlała się przez niego i poszła do pokoju Laure. Mała niestety nie chciała już spać, dlatego Lexie wzięła ją na ręce i przyszły razem do salonu.
- Teraz możesz się jednak już ubrać - zaśmiała się.

Charlie w takim razie podreptał do sypialni i ubrał jakieś bokserki i spodnie i nawet koszulkę. I wyszedł z tej sypialni z uśmiechem na twarzy. - Cześć moje serduszka dwa. -uśmiechnął się.

Okej, mała już będzie miała ponad pół roku, nie? To już taka faaaajna. Więc Charlie leżał w łóżku, a ona po min chodziła i sie na nim kładła i w ogóle o.

Więc Lexie w tym czasie brała prysznic! I wyszła z łazienki owinięta tylko ręcznikiem i z wilgotnymi włosami opadającymi swobodnie na ramiona. Weszła do sypialni i uśmiechnęła się na widok swojej rodzinki! Pocałowała Laure w główkę, miziając przy tym długimi włosami Charlesa. A potem podeszła do szafy i stanęła na palcach, żeby wyjąć coś z górnej półki.

Charie posadził małą na łóżku i podszedł sam na czworaka na brzeg, tak żeby pomiziać palcami Jej uda, a potem wrócił do małej, która już na nim wisiała.

Odwróciła się do niego z uśmiechem i pocałowała delikatnie, jeszcze zanim się odwrócił. Zniknęła znów w łazience, żeby potem wrócić, ubrana w jakąś letnią sukienkę, w której chodziła sobie zwykle po domu. Zaśmiała się głośno na ich widok, bo Laure wciąż wisiała na Charliem, śmiejąc się przy tym.
- Cześć moje skaarby - usiadła na łóżku po turecku, chwyciła Małą i uniosła ją wysoko do góry, a ta uśmiechnęła isę szeroko.

Pewnie łapała go za szyję i sobie tak wisiała! z podgiętymi nóżkami, jej. -cześć nasz skarbie - powiedział radośnie i połozył się w koncu, gdy Lexie wzięła dziecko.