derek & kat

biedna kat. pewnie będzie musiała nieźle zapracować żeby to wszystko odzyskac. znaczy pozycję w świecie modelingu. jeśli w ogóle jej się uda, ale to katherine presco więc nie powinna mieć problemów. kto by jej nie chciał jak wyjdzie ze swoich wszystkich problemów. - nie muszę! nic nie muszę. potrzebuję dereka, massie. - jęknęła i znów rzygała a brzuch pewnie ją tak bolał od tego wysiłku że ledwo klęczała przy tym kuiblu.

przełknęła ślinę i podeszła do niej, by kucnąć obok. - nikogo nie potrzebujesz, katherine. po prostu musisz sobie to uświadomić, że wystarczy ci tylko wiara w seibie by zdobyć cały świat. jesteś tak silna, tylko musisz tą siłę w sobie odnaleźć. uwierz mi. - odgarnęła jej włoski za ucho. - ale najpierw skończysz z alkoholem. - a ona już poszuka jej dobrego terapeuty!

- chcę dereka! - krzyknęła zrozpaczona. - chcę go w tej chwili tutaj koło mnie! - krzyczała. rozpaczała jeszcze w tym kibli długo i pewnie wydzwaniała do dereka i nagrywała mu się na pocztę i tam płakała i wymiotowała na przemian więc nie wiem czy tego słuchał. no to tyle. poszła spać przy kiblu na wszelki wypadek.

dobra! skoro derek miał przyjść to przyszedł jak obiecywał, z samego rana. razem z jej ulubionym napojem na kaca. nie wiedział, czy powinien kupić kwiaty, ale chyba jednak je kupił. najwyżej rzuci go nimi. westchnął przed drzwiami i miał łapać za klamkę i wchodzić, ale przecież już nie był u siebie! dlatego też zadzwonił do drzwi i nieco skołowany i niepewny tego, czy powinien tu być czekał na księżniczkę.

kat obudził stanowczo za głośny dzwonek i valentino który skakał po drzwiach szczekając i piszcząc. najwidoczniej dawał znak kto przyszedł. ledwo doszła do drzwi i chwyciła klamkę żeby otworzyć chłopakowi na którego psiak rzucił się z ogromną czułością a sama zawiesiła się trochę na drzwiach bo nie była w stanie utrzymać się na nogach. - słucham.- szepnęła bo nawet nie spojrzała kto przyszedł bo bała się że słońce ją oślepi a głowa jej od tego wybuchnie. mimo że na pewno ubrała okulary które położyła koło wielkiego pustego łóżka.

- cześć, mały - zaśmiał się mimowolnie na pieska, ale miał zajęte ręce przez te kwiaty i w ogóle, więc przepchnął się obok niego i spojrzał jedynie na katherine. nie był pewien, czy powinien ją całować, ale z drugiej strony był tak jej spragniony i utęskniony, ze nie mógł się powstrzymać i po prostu mustnął swoimi ciepłymi usteczkami jej kącik ust. - hej, przyniosłem ci coś na ból głowy - szepnął czułym tonem i zamknął drzwi za sobą, wyręczając ją z tego.

kiedy usłyszała głos dereka momentalnie zrobiło się jej niedobrze ale to chyba ze stresu a nie że coś innego się działo. a kiedy musnął jej kącik ust chciała uciec i zakopać się pod kołdra każąc mu się wynosić. kiedy się obudziłą nie była pewna czy w końcu do niego dzwoniła czy nie, ale najwyraźniej jednak tak bo nie było najlepszym wyjściem. jego tyłek na awatarze mnie rozprasza ;x - cześć. - wydusiła w końcu w siebie i rzeczywiście poszła się zagrzebać w tą kołdrę bo miała ochotę znów się rozpłakac.

a mnie jara jego tyłek! jest taki śliczniutki ;3 zmrużył oczy, kiedy poszła w stronę sypialni. wiedział, ze na kacu bywała dziwna ale teraz już w ogóle nie wiedział za bardzo o co jej chodzi, dlatego podreptał za nią, zgarniając jeszcze z kuchni jakiś wazon, by wlać do niego wody i ustawić go już z kwiatami przy jej łóżku. nie chciał mówić, bo to by ją pewnie tylko rozdrażniło, więc jedynie włączył jakąś relaksującą muzykę, przy której ćwiczyła tak cicho, ze ledwo było ją słychać i usiadł przy niej na łóżku miziając dłonią jej nogę, przez kołdrę.

nie mówię że nie ale rozpraszający. bywała jeszcze dziwniejsza od kiedy się z nim rozstała. to smutne. kiedy postawił kwiatki przy łóżku spojrzała na nie by zaraz znów opaść na poduszkę. przełknęła głośno ślinę, zdjęła okulary i położyła obok kwiatów i patrzyła na niego smutnym wzrokiem. co miała mu powiedzieć. było jej przykro. odkryła kołdrę i poklepała miejsce obok siebie dalej nic nie mówiąc.

on też nie wiedział, co ma mówić! to znaczy wydawało mu się chyba proste, że chciałaby usłyszeć przepraszam, ale to byłoby jednoczesne z przyznaniem się do winy, której przecież nie miał! nie zdradził jej nigdy i nawet mu to nie przeszło przez myśl. uśmiechnął się delikatnie na to miejsce i zdjął buty, by położyć się obok niej, ale pewnie jakoś na kołdrze czy coś takiego. westchnął i przytulił się do niej kładąc głowę jakoś nad cyckami. przymknął oczy i smyrał ją po biodrze.

objęła go więc rączkami i przytuliła policzek do jego czubka głowy. tak bardzo jej tego brakowało że się rozpłakała mając go znów przy sobie. to dla niej duże przeżycie. - naprawdę nic cię z nią nie łączy? - szepnęła zapłakana lekko i pociągnęła nosem. bo zastanawiała się cały ten czas czy nie jest przewrażliwiona. ale po prostu nie chiała go stracić na rzecz jakiejś glupiej laski.

- hej... nie płacz. - podniósł się słysząc jej szloch i teraz to on siedział tuląc ją mocno do siebie. oparł brodę o czubek jej głowy i pokręcił swoją. - oczywiście, ze nie. jesteśmy tylko znajomymi. przed tym koncertem widziałem ją ze dwa razy maksymalnie... - wymruczał i odsunął od niej by nakierować jej buzię na siebie i przesunął noskiem po jej policzku. - wiesz, ze kocham tylko ciebie. nikt inny nie jest dla mnie tak samo ważny. - splótł z nią palce.

wtuliła się w niego. gdyby używała słowa przepraszam pewnie właśnie by padło ale bała sie go zawsze i oszczędzała mówienie go jak tylko mogła. chociaż sądziła gdzieś głęboko w sobie że to właśnie sytuacja na powiedzenie go. przymknęła oczy ale kiedy przesuwał nosem po jej policzku spojrzała na niego smutnymi oczami i otarła szybko łzy. jego słowa strasznie na nią podziałały bo mimo że to wiedziała, albo raczej chciała w to mocno wierzyć to nigdy nie była tego w stu procentach pewna. nigdy nie ufała nikomu bezgranicznie. nawet derekowi. pociągnęła nosem i wtuliła twarz w jego szyję bo potrzebowała tego teraz. - przepraszam. - szepnęła w końcu ledwie słyszalnie.

sam miał z tego wszystkiego łzy w oczach, ale wiedział że jeśli zacznie teraz przy niej ryczeć to będą tak płakać do wieczora, a to chyba byłoby zbyt załosne, więc wziął się w garść, ale ona wtedy jeszcze bardziej go rozczuliła słowami przeprosin. wiedział, jakie to dla niej trudne, więc wytarł szybko jakąś łezkę na swoim policzku i spojrzał w sufit. gryzł chwilę wargę, aż w końcu westchnął. - wybaczam ci, katherine. - powiedział szeptem do jej ucha i pocałował ją w żuchwę. przytulił ją do siebie tak mocno, że pewnie połamał jej wszystkie kości ;c

gdyby tylko mu sie przyglądała może by i zauważyła tą łezkę ale nie patrzyła więc nic nie widziała. nie pomyślałaby nawet że może jej nie wybaczyć bo chyba b y skoczyła mostu więc kiedy usłyszała te słowa lekko się uśmiechnęła i nakierowała swoje małe usteczka na jego żeby lekko je musnąć. nie sądziła żeby słowa były teraz niezbędne.

przesunął najpierw jakoś wolno swoimi rozgrzanymi ustami i trochę mokrymi bo jeszcze pewnie tam pokapało mu z oczu, ale to nic, bo teraz miał przy sobie katherine. zaczął całować ją zachłanniej i teraz już nie panował nad swoim wzruszeniem, bo ciekło z niego bardziej niż z niagary... jakaś znajoma ostatnio wstawiała foty z niagarą. pro. xd w każdym bądź razie derek usiadł jakoś wygodniej na łóżku opierając się plecami o zagłówek łóżka i wciągnął ją na swoje kolana. - tak strasznie za tobą tęskniłem! - jęknął całując całą jej twarz i jeszcze ramiona, a rękoma błądził po całych plecach katherine.

westchnęła cichutko i odwzajemniała pocałunki. pewnie miała mokre od płaczu policzki ale się nie przejmowała. zawsze przy nim tyle płakała że och. - ja też. - szepnęła głaskając jego kark i ramiona. przeciez go potrzebowała. nie radziła sobie sama a to był najlepszy test dla niej na to. szybko by bez niego umarła z zapicia czy czegoś. a jej wątroba wysiadłaby okropnie.

odsunął się od niej i objął jej buzię dłońmi. - wariowałem bez ciebie... obiecuję, ze już nigdy nie będę rozmawiał z żadną dziewczyną sam na sam! - przyrzekł jej, bo chyba tego najbardziej chciała. a jemu naprawdę nie odpowiadało to, by kat się na niego gniewała i przez niego płakała. dlatego też pocałował znowu jej usta, ale z jakąś czułością i wytarł swoje policzki. - ale ze mnie ciota - zaśmiał się żałośnie.

westchnęła. przecież tego też nie chciała! tak go ograniczać. to co mówil było słodkie ale ona tym bardziej twierdziła że coś z nią nie tak. - nie mów tak, derek. - jęknęła cichutko. - ton ie twoja wina. - przyznała i przytuliła się do niego znów po czym ucałowała jego policzek zanim je otarł. - nieprawda. - szepnęła.

spuścił wzrok i gładził kciukiem jej wystające obojczyki. podniósł swoje oczy na nią dopiero kiedy całowała praktycznie jego łzy. - trochę prawda. ale to też twoja wina, bo przez ciebie zachowuję się teraz jak frajer - zaśmiał się znowu i nie chciał by czasami się za to na niego pogniewała. - kattie.... kocham cię. jak wariat. - westchnął.

- nie zachowujesz się tak. - zapewniła go ciuchutko bo gdyby powiedziała coś głośniej głowa by jej wybuchła pewnie. - ja ciebie też. - odpowiedziała. - damy sobie radę, wiesz? - szepnęła. - postaram się zmienić. - dodała cicho. - będę lepsza. dla ciebie. - obiecała mu.

zmrużył oczy słysząc o tym, że chce się zmieniać. on nie był pewien, czy tego chce. - nie chcę byś była inna, kat... - bo jej zmiana mogłaby pójść w jeszcze innym kierunku i byłoby kiepsko. - chcę ciebie taką jak teraz. jesteś najlepsza w tym wydaniu. - w innym w sumie jej nie znał. może bał się, ze jak ona przestanie rządzić to sobie jednak nie poradzą xd

- a ja nie chcę więcej takich sytuacji kiedy nie zasypiasz przy mnie, kiedy nie mogę się przy tobie budzić, derek. - powiedziała pociągając nosem. - chcę żebyś był tu już zawsze. żebyś mnie tulił i szeptał mi do ucha kiedy nie będę mogła spać. - powiedziała cicho.

popatrzył na nią chwilę i zaczął zastanawiać się nad tym, czy powinien znowu się tu wprowadzać. nie był pewien, czy to czasami nie wspólne mieszkanie robiło z katherine taką despotkę, ale z drugiej strony jej prośby były tak słodkie, ze nie mógłby ich nie spełnić. - ja też nie lubię spać sam - powiedział w końcu. u nigela spał z kotem, ktorego nie znosił. pewnie dlatego, ze miał przyjemniejsze futerko niż włosy katherine. coś tam jeszcze, a ja idę, to pa.